Ölüm - Cem Karaca

Ölüm bana siritarak gel
Ölümü öp nolur
Yüzünde,o tanidik riyakarlik
Çünkü nice dost dediklerim,

Sarilip öptüklerim,
Suratlarinda ayni eda
Ve sahtekarlik
Elbette haksin,haktan gelirsin

Kimi gördük ki,dünyaya
Kazik çakmis da kalmis
Heykelin bile dikilse
Sen öldükten sonra

Bakarsin tepene kuslar kalakalmis
Cahar atip ses oynasami
Gene yenersin beni

Ölüm bana gülerek gel
Ölümü öp nolur
Sirtimdan vurdurma beni
Alnima sik kursunu

Karsima geç,yüzüme bak ve
Öttür baykusunu..
Beni sordun mu ölüm
Ikiz kardesin doguma
Baglayan ne çözen ne
Bu hayat denen dügümü

Kimi havyar yerken
Kimi sogan cücügünü
Üç bes arsin beze sarar
Öyle gidersin